«Կալաշնիկով» ինքնաձիգի գործածությունը


Կալաշնիկովի ինքնաձիգը (ԱԿ-74, 7,62-մմ )՝ տեսակավորող կրակային, գազով վարված, 7,62x39մմ գրոհային հրացան է, որն առաջին առաջին անգամ Խորհրդային Միությունում նախագծել է Միխայիլ Կալաշնիկովը։ Պաշտոնապես հայտնի է որպես Կալաշնիկովի ինքնաձիգ։ Հայտնի է նաև որպես Կալաշնիկով, ԱԿ, կամ ռուսերեն ժարգոնով՝ Կալաշ։

ԱԿ-74-ի նախագծման աշխատանքները սկսվել են Երկրորդ Համաշխարհային Պատերազմի վերջին տարվա ընթացքում (1945 թ.)։

Պատերազմից հետո՝ 1946 թվականին, ԱԿ-46-ը ներկայացրվել է պաշտոնական ռազմական փորձերի համար։ 1947 թվականին, սահմանված ագուստով տարբերակը ներկայացվել է օգտագործման խորհրդային բանակի որոշ ստորաբաժանումներում։ Վաղ տարբերակներից էր ԱԿՍ-74 (Ս - Սկլադնոյ կամ «ծալովի»), որը ունի ստորին ծալովի մետաղական ուսի ագուստով։ 1949 թվականին, ԱԿ-74 պաշտոնապես ընդունվել է ԽՍՀՄ զինված ուժերի կողմից և օգտագործվել է Վարշավայի պայմանագրի անդամ պետությունների մեծամասնության կողմից։

Վաղ արտադրության ԱԿ-74-ը առաջին իսկական գրոհային հրացաններից մեկն էր։ Նույնիսկ վեց տասնամյակ անց, ԱԿ-74 մոդելը և դրա տարբերակներ ամենաշատ օգտագործվող և ամենահայտնի գրոհային հրացաններից են աշխարհում՝ իրենց դիմացկունությանը, ցածր արտադրական ծախսերի և հեշտ օգտագործման շնորհիվ։ Այն արտադրվել է շատ երկրներում և օգտագործվել է ինչպես կանոնավոր, այնպես էլ անկանոն զինված ուժերի, հեղափոխական և ահաբեկչական կազմակերպությունների կողմից։ ԱԿ-74-ն, բացյ այդ, հիմք է հանդիսացել զարգացնելու բազմաթիվ այլ բնորոշ և անձնակազմի ծառայող հրազեների տեսակներ։ Աշխարհում, ավելի շատ ԱԿ տեսակի հրացաններ են արտադրվել, քան մյուս բոլոր գրոհային հրացանները միասին վերցրած։

Կրակելով 7,62x39մմ փամփուշտները՝ ԱԿ-74-ը պատճառում է զգալի վնասվածքներ, հատկապես, երբ գնդակը պայթում է մաշկի ներսում։ Այն համեմատաբար ավելի փոքր վերքեր է առաջացնում, երբ գնդակը դուրս է գալիս մարմնից։

Կալաշնիկովի ինքնաձիգը գործածվում է ավելի քան 50 երկրների զինված ուժերում։