Դատարկ հույսերով ենք ապրում․ Րաֆֆի
Ո՞ւր մնացին Կ. Պոլսի այն տաք գլուխները, որոնց բերանում անդադար հնչվում էր` «ռևոլյուսիոն մը ընելու է» խոսքը:
#արձակ
8 նյութ
Գուրգեն Մահարի. Հայկական բրիգադ
Խառն էին ու բազմազգ կալանավորական աշխատանքային բրիգադները... Աշոտ դային այն միտքը հայտնեց, որ լավ կլիներ, եթե կազմակերպվեն ազգային բրիգադներ, այսպես՝ ուզբեկական, բելոռուսական, ուկրաինական, վրացական, հրեական...
Սամվել Մկրտչյան. Հայաստանը ... Ո՞ւմ Հայաստանը
Գողալեզուն և գողական կեցվածքը համաճարակի պես տարածվել են ամենուր՝ խթանելով «ներքին թրքությունն» ու տակավին մանկասայլակի մեջ փչացնելով երեխային։
Ավետիք Իսահակյան. Քուրդն ու ճնճղուկը
- Վա՜յ քո գլխին, տո տնավեր,- ասաց քուրդը,- թե որ չգիտեիր բռնածդ գործի վերջը, էլ ինչո՞ւ էիր հանգիստ սրտով ճիվի-ճիվի անում, որ թե՛ քո տունը քանդեցիր, թե՛ իմ տունը…
Հրանտ Մաթևոսյան. Ամենամարտական դեպքը մոտավոր անցյալից
Իսկ «Ժողովուրդը» սպասում էր մի բանի, որն աշխուժացներ կյանքը, դարձներ այնպիսին, ինչպիսին կա, շատ չէ, մի շչակի ձայնի հեռվության վրա՝ Կիրովական, Ձորագէս, Ձաղիձոր։
Դանիիլ Խարմս․ «Կա միայն մեկ հարց»
Ինձ հետաքրքրում է միայն անհեթեթությունը, միայն այն, ինչը ոչ մի գործնական իմաստ չունի: Կյանքն ինձ հետաքրքրում է միայն իր անհեթեթ դրսևորումներով:
Լեոնիդ Ենգիբարյան. «Աստիճանը»
...գլխավորը` աստիճաններն են, նրանցով մենք բարձրանում և իջնում ենք (ոչ միշտ և ոչ միշտ ինքնուրույն), աստիճաններով մենք մագլցում ենք, իսկ երբեմն երջանիկ վազում, ցատկում ենք միանգամից երկու աստիճանով դեպի հաջողության մարմարե հարթակը` երբեմն այնքա՜ն փխ...
Դերենիկ Դեմիրճյան. Հայը
Չի սիրում ո՛չ ստրկություն, ո՛չ երջանկություն, գերադասում է տառապանք և ազատություն։ Գերի արծվի խոր վիշտն է իր սրտի մեջ։ Սա Հայկն է, որին զրկել են իր կյանքի միակ պայմանից՝ ազատությունից։
