ArmenLur

ԱՅՍՕՐ ԾՆՎԵԼ ԵՆ

1983 - Ռեբեկա Ֆերգյուսոն, կինոյի և հեռուստատեսության շվեդ դերասանուհի
1972 - Pras, ամերիկացի ռեփեր, «The Fugees» հիփ-հոփ խմբի մասնակիցներից, դերասան, երաժշտական պրոդյուսեր
1969 - Թրեյ Փարքեր, ամերիկացի դերասան, կինոռեժիսոր, սցենարիստ, անիմատոր, «South Park» մուլտսերիալի ստեղծողներից, «Էմմի», «Գրեմմի» և այլ մրցանակների դափնեկիր
1952 - Վերոնիկա Կաստրո, մեքսիկացի դերասանուհի, երգչուհի և հեռուստահաղորդավար
1946 - Քիդ Ռիդ, բրիտանացի բանաստեղծ, «Procol Harum» ռոք խմբի երգերի տեքստերի հեղինակ
1945 - Ջոն Լիտգոու, ամերիկացի դերասան, «Ոսկե գլոբուս» երկու մրցանակների դափնեկիր
1944 - Յակոբ Քելլենբերգեր, շվեյցարացի դիվանագետ, Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեի (ԿԽՄԿ) նախագահ (2000-2012)
1944 - Պիտեր Տոշ (մ. 1987), ջամայկացի երաժիշտ, ռեգհեյ ոճի առաջատար կատարողներից մեկը:
1944 - Ջորջ ՄակՔրեյ, ամերիկացի սոուլ և դիսկո երգիչ
1931 - Ջոն Լե Կառե, դետեկտիվ ժանրի անգլիացի գրող 
1916 - Ժան Դոսսե (մ. 2009), ֆրանսիացի կենսաբան, իմունոլոգ, Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր (1980)
1910 - Սուբրամանյան Չանդրասեկար (մ. 1995), հնդկական ծագումով ամերիկացի աստղաֆիզիկոս, Նոբելյան մրցանակակիր (1983)
1899 - Միգել Անխել Աստուրիաս (մ. 1974), գվատեմալացի գրող («Սենոր նախագահ», «Փոթորիկ», «Թաղվածների ղեկավարը» և այլն), Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր (1967)
1882 - Ումբերտո Բոչչոնի (մ. 1916), իտալացի նկարիչ, քանդակագործ, ֆուտուրիզմի տեսաբան
1862 - Օգյուստ Լյումիեր (մ. 1954), կինեմատոգրաֆի հիմնադիրներից, ֆրանսիական կինոարդյունաբերության և կինոռեժիսուրայի հիմնադիր
1828 - Աբրահամ Հիրշ (մ. 1913), ֆրանսիացի ճարտարապետ, Լիոնի Գեղարվեստի ակադեմիայի տնօրեն, Լիոնի գլխավոր ճարտարապետ
1767 - Անրի-Ֆրանսուա Ռիզեներ (մ. 1828), գերմանական ծագումով ֆրանսիացի նկարիչ, նկարիչ Է. Դելակրուայի հորեղբայրը
1766 - Թադեուշ Անտոնի Մոստովսկին (մ. 1842), լեհ գրող, լրագրող, քաղաքական գործիչ, հրատարակիչ
1605 - Թոմաս Բրաուն, անգլիացի գրող (մ.1682 թ.)
1433 - Մարսիլիո Ֆիչինո (մ. 1499), իտալացի հումանիստ, փիլիսոփա և աստղագետ, հիմնադիր և Ֆլորենցիայի պլատոնական ակադեմիայի ղեկավարը

ՀԱՅԵՐ

1962 - Ռուբեն Շուգարյան (ծնվ. Մոսկվա, մ. 2020), հայ քաղաքական գործիչ և դիվանագետ
1959 - Մեսրոպ Հարությունյան, արձակագիր, լրագրող, մեդիա փորձագետ, ԵՄԱ վարչության անդամ
1955 - Մարտիրոս Քեշչյան (ծնվ. Սոչի, մ. 2011), Բուֆոնադային ծաղրածու, որը հայտնի է «Հրաչիկ» կեղծանունով

• Գանգուր սև մազերի և պիրսինգի համար բոլորը Մարտիրոսին մանկությունից կոչում էին Հրաչիկ: Շուտով այն դարձավ նրա հիմնական կրկեսային անունը։
• 1990-ականների վերջին պայմանագիր է կնքել ԱՄՆ-ում ՝ Հյուսիսային Կարոլինա նահանգի Մորտալ Բիչ քաղաքում կրկեսային նախագծին մասնակցելու համար։ Դրանից հետո դառնում է «Սայփրաս Գարդեն» զբոսայգում (Ֆլորիդայի նահանգ) կրկեսային շոուի առաջատար արտիստը, որտեղ սկսում է աշխատել ծաղրածու-մոնումենտալիստ Իլյա Զարիպովի հետ։ Շուտով ԱՄՆ է տեղափոխվում նաև ամբողջ ընտանիքը։ Այգում Հրաչիկն աշխատում է ավելի քան 10 տարի, ընդհուպ մինչև այգու փակումը։

1936 - Էդուարդ Խանյան (մ. 2014), Հայաստանի թենիսի վաստակավոր մարզիչ, համամիութենական կարգի մրցավար
1934 - Գեորգի Ղալեչյան, գրականության, գեղանկարչության, երաժշտության, ճարտարապետության ոլորտում ճանաչված էրուդիտ
1930 - Արա Արսենյան (ծնվ. Աթենք, Հունաստան), երգիչ
1929 - Իգոր Նովիկով (ծնվ. Դրեզնա, Ռուսաստան, մ.) ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ (1957), օլիմպիական չեմպիոն (1956 և 1964), ԽՍՀՄ վաստակավոր մարզիչ (1968)

• Հանդես է եկել «Դինամոյ» Երևանում։

1903 - Բագրատ Առուշանյան (մ. 1994), գեներալ-լեյտենանտ

• Մարտնչել է մարշալ Հ. Բաղրամյանի հրամանատարությամբ։

1922 - Ստեփան Մեսչյան (մ. 2012), պրոֆեսոր, տեխնիկական գիտությունների դոկտոր, հողի փորձարարական ռեոլոգիայի հիմնադիրներից
1870 - Խնկո Ապեր (Աթաբեկ Խնկոյան, մ.1935 թ.), հայ մանկագիր, ՀԽՍՀ վաստակավոր մանկական գրող, ՀԽՍՀ վաստակավոր ուսուցիչ (1932)։

• Ծնվել է Փամբակի շրջանի Ղարաբոյա գյուղում (այժմ կրում է Խնկոյան անունը)։ Նախնական կրթությունը ստացել է ծննդավայրում, ապա՝ Ալեքսանդրապոլի (այժմ՝ Գյումրի) քաղաքային դպրոցում։ 1890-1910 թթվականին եղել է ուսուցիչ։ 1911 թ.–ին տեղափոխվել է Թիֆլիս, պաշտոնավարել Ս. Լիսիցյանի պանսիոնում։ Աշխատակցել է «Աշխատավոր», «Նոր աշխատավոր», «Աղբյուր», «Մաճկալ», «Հասկեր», «Հայաստանի աշխատավորուհի» պարբերականներին։
• Գրական փորձերը սկսել է աշակերտական հասակից։ Առաջին ժողովածուն՝ «Բանաստեղծական փորձեր»-ը, լույս է տեսել 1890 թվականին։ Խորհրդային կարգերի հաստատումից հետո Խնկո Ապերը եկել է Հայաստան, ծավալել գրական–մշակութային գործունեություն։ Հայկական դպրոցների համար կազմել է մայրենի լեզվի դասագրքեր («Մեր դպրոցը», «Կարմիր արև»)։ Գրել է բանաստեղծություններ, պոեմներ, հեքիաթներ, լեգենդներ, առակներ։
• Խնկո Ապերը շուրջ 120 ինքնուրույն և թարգմանական գրքերի հեղինակ է։ Առավել հայտնի են նրա «Աղվեսն ու արջը» (1910), «Գող մաքին» (1911), «Առակներ» (1917), «Մրգաստան» (1939), «Հեքիաթներ ու պատմվածքներ» (1967) ժողովածուները։
• Մանկագրի փոխադրություններից ու թարգմանություններից են «Պապն ու շաղգամը» (1911), «Քնած արքայադուստրը» (1912), «Առաջին դասը» (1927), «Ռոբինզոն Կրուզոն» (1932), «Գայլն ու գառը» (1941)։ Լայն ճանաչում են գտել «Ծաղկանց ծովը», «Մեղուն», «Բկլիկ ձկնիկը», «Կարմիր գարունը» բանաստեղծությունները։ Խնկո Ապոր երկերն աչքի են ընկնում ժողովրդական լեզվամտածողությամբ։