Սեյրան Օհանյան․ «Այո, փաստերը վկայում են, որ Արցախի և Հայաստանի դեմ այսօր աշխարհի խոշոր ուժերից են խաղում։ Սակայն որքան էլ «տպավորիչ»  լինի հակամարտող կողմերի հարաբերությունը, մենք իրավունք չունենք հուսահատվելու կամ համակերպվելու մեզ պարտադրված անընդունելի զիջումների հետ։ Եվ կարո ՛ղ ենք բեկել հայ ժողովրդի դեմ ծրագրված հերթական դավադրության ընթացքը, եթե անձնական շահերը մի կողմ թողնելու քաջություն ունենանք ու նորի՛ց համախմբվենք»։

Սուրեն Սուրենյանց․ «Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության հեռացման հարցում գոյություն ունի գրեթե 100%-ոց քաղաքական կոնսենսուս։ Բայց բացակայում է կոնսենսուսը հետնիկոլական Հայաստանի վերաբերյալ։ Այդ կոնսենսուսի ձեւավորմանը խանգարում է Քոչարյան- Սարգսյան զույգի «ակտիվությունը»: Կարճ ասած, ժողովուրդն ուզում է երաշխիքներ ունենալ, որ` Նիկոլի հետ միասին, հեռանալու են նաև Ռոբերտն ու Սերժը։ Հենց նման երաշխիքներ եղան` Փաշինյանի հրաժարականը կպահանջի ամբողջ հասարակությունը»։

Արման Թաթոյան․ «ԳՀՀ գործող իշխանության այսօրվա քաղաքականությունը հակասում է այն ծրագրին, որով 2021թ. մասնակցել են խորհրդարանական ընտրություններին, ստացել են ՀՀ քաղաքացիներից ձայներ և ձևավորել իշխանություն: Ու քանի որ տարվում է համակարգված քաղաքականություն, ակնհայտ է, որ իշխանության կամ պաշտոնների համար քաղաքացիներին գցել են մոլորության մեջ, ստացել են ձայներ և իրականացնում են քաղաքացիների կամքին հակասող քաղաքականություն»:

Ջոն Փաուլզ․ «- Մարդկային ցեղը՝ անհեթեթություն է։ Գլխավորը ՝ չդավաճանել ինքդ քեզ։ - Բայց, օրինակ, Հիտլերը ինքն իրեն չդավաճանեց։ - Ճիշտ է։ Չի դավաճանել. բայց միլիոնավոր գերմանացիներ դա արեցին՝ դավաճանեցին իրենք իրենց։ Սա է ողբերգությունը, ոչ թե այն, որ ոմն մեկը համարձակվեց դառնալ չարի ուղեկցորդը։ Փոխարենը միլիոնավոր մարդիկ չհամարձակվեցին անցնել բարու կողմը»։

Ստեփան Դանիելյան․ «Արևմուտքը գեներացնելով Ադրբեջանի հետ խախաղության պայմանագրի կնքման ու Արցախի հարցի վերջնական լուծման, այսինքն այն Ադրբեջանի կազմում թողնելը, հայերին այլ ելք չի թողնում ու քշում է Ռուսաստանի գիրկը: Հիմա դրանում ով է մեղավոր: Իհարկե, Հայաստանի արևմտամետներն այդքան ուղեղ չունեին, որ գիտակցեին իրենց ամենօրյա քայլերի հետևանքները, սակայն իրենք նույնպես մեղավոր են դրանում ու կոկորդիլոսի արցունքներ թող չթափեն»:

Խաղաղության, կարեկցանքի, համընդահանուր սիրո մասին Բուդդայի գաղափարները  սովորեցնում են ապրել բաց սրտով՝ անկեղծ ընդունելով բնությունն ու նրա ամեն ստեղծածը։ Բուդդայի 14 պատվիրաններին ծանթացեք ArmenLur-ի «Մտորման համար» խորագրում։

Քաղաքագետ Սուրեն Սուրենյանցը ֆեյսբուքում գրում է․ «Եթե իրապես ուզում ենք ունենալ ինքնիշխան Հայաստան ու հայկական Արցախ, երկիրը դուրս պետք է բերենք Նիկոլ- Ռոբերտ\Սերժ կեղծ հակադրության ճահիճից։ Նրանք «դաշնակիցներ» են` Հայաստանի ինքնիշխանության ու Արցախի հայկականության դեմ։ Հայաստանին օդ ու ջրի պես անհրաժեշտ է քաղաքական նոր կոնսոլիդացիա` Հայաստանի ինքնիշխանության, արժանապատիվ խաղաղության օրակարգով»։

Արման Թաթոյան․ «‎Բոլոր այն պաշտոնական հայտարարությունները կամ քայլերը` ՀՀ կառավարության ղեկավարից սկսած, որոնք վնասել են Հայաստանի ու Արցախի անվտանգությունը, սեփական քաղաքական շահերի համար նպաստել են մեր ժողովրդի իրավունքների խախտումներին, այդ թվում` տարածքային իրավազորությունը զիջել են Ադրբեջանին, ապoրինի են և որևէ իրավական ուժ ունենալ չեն կարող: Բոլոր այդ պաշտոնյաները պետք է ենթարկվեն պատասխանատվության»:

44-օրյա պատերազմում զոհված Ալբերտ Հովհաննիսյանի հայրը՝ Արտակ Հովհաննիսյանն, անդրադառնալով երեկ ԱԺ-ում Նիկոլ Փաշինյանի արած հայտարարությանը՝ գրել է․ «Փաշինյան Նիկոլ, ասում ես կարող էիր կանխել պատերազմը, բա կանխեիր, թե արյան ծարավ էիր, մեր լույս տղաներն էին քեզ խանգարում, հիմա դու ով էս ...., քեզ ներում չկա դու ինքդ ասեցիր, որ դու ես համար մեկ մեղավորն ու պատասխանատուն: Գոնե հասկանում ես, որ զավակ կորցրած ծնողների թշնամին ես դարձել, բոլոր զոհված տղերքի արյունը քո ձեռքերին է»:

Արմեն Խաչատրյան. «Այսօր Նիկոլը ևս մեկ անգամ, արդեն առանց մեր միջամտության ապացուցեց, որ որևէ կապ չունի Տեր-Պետրոսյանի, նրա քաղաքական ուժի, մեր գաղափարների ու ծրարգրերի հետ։ Ապացուցեց, որովհետև թե Տեր-Պետրոսյանը, թե Կոնգրեսը (ՀՀՇ), երբեք չեն դավանել ու ծրագրավորել նմանատիպ նվաստատցուցիչ պլան, երբեք չեն գնացել կործանման` հանուն սեփական իշխանության պահպանման։ Նման գիծ որդեգրել են 98-ին իշխանության եկած անձինք ու ուժերը` առանց բացառության։ Որովհետև Տեր-Պետրոսյանը ու Կոնգրեսը առաջարկում էին արժանապատիվ խաղաղություն, իսկ այն խաղաղությունը, որ այսօր մեզ են առաջարկում, ավելի է մշուշում ապագան»։

Հարութ Ուլոյան. «Ո՞ւր է Փաշինյանի կողմից բանակցված տարբերակը: Չկա: Ու չի էլ կարող լինել, քանի որ Փաշինյանը ոչ թե կողմ է եղել բովանդակային առումով հարցի լուծման «փուլային» կամ «փաթեթային» մոտեցմանը, այլ ինքնավստահորեն կողմ է եղել պատերազմին: Արդյունքում Փաշինյանը ոչ թե «փուլային» կամ «փաթեթային» լուծում, այլ «փուլային» մոտեցմամբ «փաթեթային» կապիտուլյացիա է իրականացնում: Աշխարհակարգը մեղավոր է, մեր հեռու ու մոտիկ բարեկամները մեղավոր են, նախկինները մեղավոր են, նախկինների նախկինները մեղավոր են, նախկիններից ժառանգված կադրերը մեղավոր են, Բանակը մեղավոր է, և այլն, և այլն... իրեն էլ մոլորեցրել են: Սա է: Խայտառակագույն ցինիզմի դրսևորումներ, ուրիշ ոչինչ»:

Սուրեն Սուրենյանց. «Ո՞նց հավատամ, որ մի օր, հանուն PR-ի, չի զոհաբերվի խաղաղության օրակարգը։ «Կարող էինք կանխել պատերազմը ու կունենայինք նույն այս վիճակը՝ առանց զոհերի»․ Նիկոլ Փաշինյան։ Միայն այս խոսքերի համար Նիկոլ Փաշինյանին կարելի է պաշտոնանկ անել, նույնիսկ քրեական պատասխանատվության ենթարկել։ Ուղիղ խոստովանություն, որ կարող էր, բայց չի կանխել 4.000 մարդու մահ։ Ո՞ւր է հասարակության արձագանքը, երբ առաջնորդը խոստովանում է, որ հանուն սեփական «հերոսացման» PR-ի` զոհաբերել է չորս հազար կյանքեր... Ո՞նց հավատամ, որ մի օր, հանուն PR-ի, չի զոհաբերվի խաղաղության օրակարգը»։

Քաղաքագետ, Լիհայի Lամալսարանի պրոֆեսոր Արման Գրիգորյանն ֆեյսբույան իր էջում անդրադարձել է Նիկոլ Փաշինյանի «Կարող էինք կանխել պատերազմը, որի արդյունքում կունենայինք նույն այս վիճակը, իհարկե, առանց զոհերի» ԱԺ-ում արտահայտած մտքին. «Եթե պատերազմում պարտված երկրի ղեկավարը կարող է որպես սեփական որոշումների արդարացում իր ժողովրդին ասել` բանակցային արդյունքը պատերազմի արդյունքից չէր տարբերվելու, պարզապես 5.000 երիտասարդ չէր զոհվի, ու վստահ լինել, որ դա շատերի կողմից ընկալվելու է որպես օրինակարգ արդարացում, ուրեմն էդ ժողովուրդն ինքն իրեն շատ ծանր հարցեր ունի տալու»։

Այսօր ԱԺ-ում Նիկոլ Փաշինյանը ելույթի ժամանակ ասել է. «Այսօր ասում են՝ կարո՞ղ էիք կանխել պատերազմը: Կարող էինք կանխել պատերազմը, որի արդյունքում կունենայինք նույն այս վիճակը, իհարկե, առանց զոհերի»։ (Դետեք 25։00 րոպեից)։

Արտակ Հարությունյան. «Մի պահ, ընդամենը մի պահ լսեցի Նիկոլին։ Ասում է. «Կարո՞ղ էինք կանխել պատերազմը։ Կարող էինք։ Բայց կունենայինք էս նույն վիճակն, իհարկե առանց զոհերի»։ Սուտ է ասում։ Այդ դեպքում Շուշին ու Հադրութը մերը կլինեին։ Լաչինի միջանցքը մեր հսկողության տակ կլիներ։ Քարվաճառը կարող էր մեր հսկողության տակ լինել։ Խաղաղության պայմանագիրը արդեն կնքված կլիներ՝ մեր համար արժանապատիվ տարբերակով։ Չէին լինի սահմանային անընդհատ լարվածությունները։ Սահմանազատման գործընթացը մեր համար էսքան ցավոտ տարբերակով չէր լինի։ Բանակը ջախջախված չէր լինի... Սուտ է ասում։ Բայց այդ ստի մեջ անգամ ինչքա՜ն ցինիզմ ու անմարդկայնություն կա։ Որովհետև եթե նույնիսկ ճիշտ է ասում, եթե կունենայինք նույն վիճակը, ԻՀԱՐԿԵ (իր ձևակերպումն է) ԱՌԱՆՑ ԶՈՀԵՐԻ (հազարավոր), հավելեմ առանց այդքան վիրավորների, առանց այդքան խեղված ընտանիքների, ուրեմն ընտրվել է, ըստ Ի՛Ր ԱՍԱԾԻ, 2 տարբերակներից վատթարագույնը, անմարդկայինը, ազգակործանը»։

Կարեն Քոչարյան. «Նիկոլ Փաշինյանն ասում է, որ ոչ մի իշխանության օրոք Արցախին նման աջակցություն չի եղել: Երևի «աջակցություն» ասելով նկատի ունի միայն ֆինանսականը, որովհետև որևէ այլ աջակցություն չկա: Սա թերևս նման է այն պատմություններին, երբ որոշ երեխաներ, իրենց ծնողներին տարիներ շարունակ տանում են անտերուդուրս թողնում ծերանոցում, բայց մահանալուց հետո ճոխ թաղում են անում, որ շրջապատը տեսնի, թե ոնց են իրենց ծնողին հարգում»:

Դավիթ Հարությունյան. «Ռուս խաղաղապահները Հայաստանի Ազգային ժողովի ընդդիմադիր պատգամավորներին թույլ չեն տվել մտնել Արցախ: Ավելի լավ կլիներ, որ ռուս խաղաղապահները թույլ տային բոլոր պատգամավորներին և կառավարության անդամերին մտնել Արցախ, բայց թույլ չտային դուրս գալ Արցախից դեպի Հայաստան և ելքի միակ ուղի թողնեին Արցախից դեպի Ադրբեջան ճանապարհը»։

ԱԺ «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավոր Գուրգեն Արսենյանը  Նիկոլ Փաշինյանից և գործադիր իշխանությունից պահանջում է Հայաստանի ու Արցախի հարաբերություններում վերանայել աշխատանքային գործիքակազմը։ «Պահանջում եմ, որ Հայաստանի քաղաքական ղեկավարությունը սթափեցնի Ղարաբաղի ղեկավարությանն իր կողմից իրականացվող անհեռատես քաղաքականության հետևանքների համար։ Պահանջում եմ մեր քաղաքական թիմից կոշտացնել դիրքորոշումները, ԱԱԾ-ից պահանջում եմ հասկանալ, թե ինչ են անում ու ուր են տանում այս գործողությունները», - հայտարարել է Արսենյանը։

Քաղաքագետ Սուրեն Սուրենյանցն իր ֆեյսբուքյան էջում գրառել է.

Ես Նիկոլ Փաշինյանին պատասխանատու ու մեղավոր եմ համարում ոչ թե 44-օրյա պատերազմում պարտության, այլ արժանապատիվ խաղաղության օրակարգը վիժեցնելու ու պատերազմը չկանխելու համար։
Ես Փաշինյանի հրաժարականը կպահանջեմ ոչ թե հայ-ադրբեջանական կամ հայ-թուրքական դիալոգին գնալու, այլ խաղաղության օրակարգը տապալելու դեպքում։

Բռնապետի առաջին խնդիրը քաղաքացիներին մշտապես ինչ-որ պատերազմի մեջ ներքաշելն է, որպեսզի ժողովուրդը առաջնորդի կարիք ունենա։ Իսկ եթե նա որևէ մեկին կասկածի ազատ մտածելու և իր իշխանությունը մերժելու համար, ապա կոչնչացնի նման մարդկանց՝ պատրվակով, թե իբր նրանք դավաճանել են հայրենիքին՝ անցնելով թշնամու կողմը։ Պլատոն. «Պետություն»