|
11:07 Խոսք ► Ես Նիկոլ Փաշինյանին համարում եմ ավելի մեծ չարիք, քան Թուրքիայից ու Ադրբեջանից եկող վտանգը «Ես Նիկոլ Փաշինյանին համարում եմ ավելի մեծ չարիք, քան Թուրքիայից ու Ադրբեջանից եկող վտանգը։ Վստահ եմ` այդ երկրների հետ ՝գալու է մի օր նորմալ հարաբերություններ ենք հաստատելու, իսկ նրա հետ նորմալ հարաբերություններ սկի իր ընտանիքը չի կարողանում հաստատել: Նիկոլը տեղով սպառնալիք է, ազգի կեսը կործանել է, մյուս կեսն էլ կկործանի»: Լևոն Տեր-Պետրոսյան, 10.06.2021 Ամբողջական՝ տեսանյութում
|
Դասավորել ըստ՝
ամսաթվի ·
վերնագրի ·
դիտումների
|
«Տավուշում Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև սահմանազատման պետական հանձնաժողովի նիստերը հուսադրում են Եվրամիությանը»,- իր X-էջում գրել է Հարավային Կովկասում ԵՄ հատուկ ներկայացուցիչ Տոյվո Կլաարը:
|
|
Իլոն Մասկն X սոցիալական ցանցի իր էջում գրառել է. «Հաշվի առնելով խոսքի ազատության դեմ շարունակական հարձակումները, ես պատրաստվում եմ ֆինանսավորել ազգային ստորագրահավաք-արշավը՝ ի պաշտպանություն առաջին փոփոխության»: Իսկ Առաջին փոփոխությունը վերաբերում է ԱՄՆ Սահմանադրությանը, որը երաշխավորում է, որ ԱՄՆ Կոնգրեսը՝
|
|
Տավուշի մարզի Նոյեմբերյանի տարածաշրջանի չորս գյուղերի բնակիչների պահվածքից և տրված հարցազրույցներից ակնհայտորեն երևում է, որ նրանց վերաբերմունքը իշխանության հանդեպ էապես փոխվել է։ Հարցազրույցներից պարզ է դառնում, որ դրա հիմնական պատճառը «Հայաստան» դաշինքի անդամների և քոչարյանամերձ լրատվականների այցելություններն են։ Ինչպես միշտ այս անգամ էլ Քոչարյանի կողմնակիցները փրկեցին Փաշինյանին։
|
|
Թրամփը Զելենսկուն անվանել է «պատմության մեծագույն վաճառականներից մեկը» և կոչ է արել պարտքով գումար տալ Ուկրաինային։ «Մենք պետք է Կիևին պարտքով փող տանք, այլ ոչ թե հենց այնպես փող ուղարկենք։ Մենք պետք է նրանց պարտքով տանք, և եթե նրանց հանկարծ հաջողվի հաղթել, նրանք «կվերադարձնենք մեր փողերը»։ Վարկ տվեք նրանց, այլ ոչ թե պարզապես 60 միլիարդ դոլարի չեկ: Ես ասում եմ ձեզ, Զելենսկին պատմության մեջ ամենամեծ վաճառականն է: Ամեն անգամ, երբ նա գալիս է Միացյալ Նահանգներ, հեռանում է 50 կամ 60 միլիարդ դոլարով: ... Ես երբեք չեմ կարողացել նման բան անել: Նա ավելի լավ վաճառական է, քան ես»:
|
|
30 րոպեից ավելի քննարկվում է բուսաբուծության աջակցության ծրագիրը, թե ինչպես պետք է պետական ջակցություն ցուցաբերվի առվույտ, եգիպտացորեն, լոբի և այլ բույսեր ցանելու դեպքում։ Եւ ամենակարեւորը ինչպես արվի, որ փողը չկորի, կոռուպցիոն սխեմաներ չլինեն։ Եւ հնչում է վարչապետի հարցը. «Ո՞նց ենք անելու, որ սրա արդյունքում ստանանք հատիկաընդեղեն, և ոչ թե քրեական գործեր»։ Իսկ նախարարի պատասխանից հետո եզրակացնում է. «Անկեղծ ասած, հիմա մտածում եմ՝ ակնհայտ է, որ քրեական գործեր ստանալու ենք։ Հույս ունեմ՝ լոբի էլ կստանանք, միայն քրեական գործեր չենք ստանա»։ Բայց սա դեռ ամենը չէ. այս քննարկմանը միջամտում ու կարծիք է հայտնում ԱԳ նախարար Արարատ Միրզոյանը։ Դե հա՝ ԼՂ խնդիրը «փառահեղ» լուծելուց, հայ-ադրբեջանական հարաբերությունները կարգավորելուց, հայ-թուրքական հարաբերությունները կարգավորելուց, եւ ընդհանրապես, արտաքին քաղաքականության ոլորտում մեծագույն առաջընթաց ապահովելուց, Հայաստանը տարածաշրջանում ու ողջ աշխարհում լրջագույն գործոն դարձնելուց հետո տրամաբանական է, որ ԱԳ նախարարը նաև գյուղատնտեսության հարցերով զբաղվի ու այս հարցերով կառավարության նիստում միջամտություններ անի..... Եւ այս ամենը մի կառավարության նիստում, որի ղեկավարն ինքն էր հայտարարել. «Անվտանգության ոլորտում մենք ունենք ձախողումներ» (2023 թ. հունվար)։
|
|
Պատմությունը ե՞րբ է մեկնումեկին դաս եղել, որ այսուհետեւ ինչ-որ մեկի համար լինի։ Ամեն ոք, ամեն սերունդ իր անկապտելի իրավունքն է համարում սեփական սխալների վրա սովորելը եւ այդ իրավունքից օգտվում է առավելագույնս ագրեսիվ։ Եվ երբ բավականաչափ սխալված է լինում, որպեսզի կարողանա դաս քաղել սեփական սխալներից, գալիս է հաջորդ սերնդի սխալվելու ժամանակը։
|
|
Երբ սնունդը, անկախ դժվարություներից, հասցվում է,
էլ ի՞նչ էր մնում կռվող «ֆիդայուն», եթե ոչ քաջագործություններ և հերոսություններ կատարելը... Այսպես են ծնվել արցախյան առաջին պատերազմի հերոսները...
|
|
Լևոն Տեր-Պետրոսյան. ԱՆԿԱԽՈՒԹՅՈՒՆՆ ընդամենը միջոց է ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ հասնելու համար, որովհետև գերագույն նպատակը ազատությունն է։
|
|
Տեր-Պետրոսյանն ընդամենը բացատրում էր... Ժողովրդի մեջ.
Քաղաքական շրջանակներում.
Տեր-Պետրոսյանն ընդամենը բացատրում էր... Տեր-Պետրոսյանն ընդամենը ասում էր ճշմարտությունը...
|
|
1994 թվականի հրադադարի հաստատման խնդրանքը Հայաստանի քաղաքական ղեկավարությանը ներկայացրել է Լեռնային Ղարաբաղի և Հայաստանի ռազմական ղեկավարությունը։ Նրանք են ստորագրել այդ փաստաթուղթը։ Եթե նրանք իմանային, որ հնարավոր է ավելին, ոնց որ 1998 թվականին արեցին, կընդդիմանային հաստատ։
|
|
Սոչիի եռակողմ հայտարարությունն առաջին հերթին տարածաշրջանում ռուսական ազդեցության, մոդեռատորության ընդգծման մասին է, ինչի համատեքստում՝ հատուկ շեշտվում է ռուսական խաղաղապահ առաքելության արժևորումը՝ որպես ռուսական ազդեցության գործիք, ու Երևանի ու Բաքվի փաստաթղթային փաստացի հավաստիացումը, որ նրանք տարածաշրջանում չեն գործի ռուսական շահերի դեմ: Իհարկե, բաց է մնում հարցը՝ արդյո՞ք կարող է Մոսկվան Բաքվին համոզել ԼՂ կարգավիճակի լուծումն առկախելու հարցում: Այս տիրույթում է քննարկվելու տարածաշրջանում Ռուսաստանի ռազմական առաքելության երկարաձգման կամ նրա բովանդակության, ինստիտուցիոնալ ներկայության հարցը: Մյուսը. Մոսկվան այս ռաունդում ակտիվ գործակցում է Իրանի հետ՝ տարածաշրջանում Արևմուտքի ազդեցությունը սահմանափակելու համար: Համենայն դեպս, Սոչիում ու նրա շուրջ իրանական գործոնը տեսանելի էր:
|
|
Արցախի քաղաքական էլիտան դարձյալ սայթաքեց, «պասը» հմտորեն որսաց Քոչարյանի թիմը՝ Ստեփանակերտի քաղաքական դասին դարձնելով Հայաստանի ներքաղաքական հակադրության կողմ: Արցախի քաղաքական էլիտան դարձյալ սայթաքեց, «պասը» հմտորեն որսաց Փաշինյանի շրջապատը՝ կենցաղային հողի վրա ատելություն սերմանելով հասարակ արցախցիների հանդեպ, որոնց անհանգստությունն է տարել Վերածննդի հրապարակ, ոչ թե՝ «էլիտար» օրակարգը: Ստեփանակերտում այսօր կարող էին, բայց չմեծացրեցին Հայաստանի արտաքին քաղաքական մանևրի հնարավորությունը: Փաշինյանին այս վիճակը չի հուզում, որովհետև նա վաղուց սովոր է ոչ թե զիջել թղթով, այլ հանձնել արյունով:
|
|
Փաստացի պատերազմ է, պետության համար շատ ծանր իրավիճակ։ Համախմբման անգամ հույսի նշույլ չկա։ Պատճա՞ռը... Պատճառը Փաշինյանի, Քոչարյանի ու Սարգսյանի գոյությունն է քաղաքականության մեջ։ Թեկուզ ոչ լրիվ, բայց ազգը կարող է համախմբվել, եթե նրանք հայտարարեն,որ դուրս են գալիս քաղաքականությունից ու գնան...
|
|
«Հայաստանը Արցախ է և վերջ»,- ասել է Իշխան Սաղաթելյանը։ Սա փանջունիականության նոու-հաու չէ՝ ինչպես կարող է թվալ։ Սա Հայաստանի և Արցախի ոչ թե քաղաքակրթական-ինքնութենական, այլ՝ կարգավիճակային նույնականացում է, քարոզչություն, որի մի երեսն էլ «Առանց Արցախի չկա Հայաստան» նենգախոսությունն է։ Սա Հայաստանի՝ որպես սուվերեն պետության, լուծարման քաղաքականության քարոզչական ապահովում է։ Ինչպես շուրջ մեկուկես տասնամյակ Հայաստան-Արցախ-Սփյուռք եռամիասնության քարոզն է հանրային լայն շրջանակներից սքողել Արցախում պետականության ապամոնտաժումը, անցումը համայնքային կյանքի։ Վահրամ Աթանեսյան
|
|
Հայաստանում մահապատժի արգելքը դրել է ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր Պետրոսյանը իշխանության գալուց հետո։ Առաջին նախագահը պաշտոնապես կասեցրել է մահապատիժն ի կատար ածելը։ Այն չի կիրառվել մինչև Եվրոպայի խորհրդին անդամակցելը։ Սա շատ կարևոր քայլ էր երկիրը մարդկային ուղիով տանելու։ Եվ 30 տարի անց միջնադար վերադառնալու դատախազության առաջարկը խոսում է միայն մեր երկրում անմարդկային բարքերի, դաժանության և հետադիմական ընթացքի մասին։ Եվ մի մոռացեք, որ այն ժամանակ էլ պատերազմական իրավիճակում էինք։
|
|
Նիկոլ Փաշինյանը պետք է հեռանա, բայց դա հնարավոր չէ, քանի դեռ նրան միացված է Ռոբերտ Քոչարյան-Սերժ Սարգսյան անունով «արհեստական շնչառության» սարքը: Բանաձևը պարզ է. եթե ուզում ենք իշխանությունից հեռացնել Փաշինյանին, ապա նախ քաղաքականությունից պետք է հեռացվի Քոչարյան-Սարգսյան զույգը:
|
|
Որ ՀՀԿ խոսնակ Էդուարդ Շարմազանովը գրում է. «Երբ հաղթանակի տարիներն անվանում ես մութ և ցուրտ, Արցախն ազատագրած հերոսներին էլ մերժում, ստանում ես արժանի պատիժ՝ կորցնելով պետականություն», դա, ըստ էության նշանակում է, որ Սերժ Սարգսյանը խոստովանում է, որ իրենք՝ Քոչարյանով-դաշնակով-Փաշինյանով սխալ էին, Լևոնը ճիշտ էր:
|
|
Եթե Ռոբերտ Քոչարյանի և Սերժ Սարգսյանի մեջ գոնե մի քիչ Հայրենասիրություն և պետականության զգացողություն կա, ապա նրանք պետք է հասկանան, որ մինչև մեր ժողովուրդը Նիկոլ Փաշինյանին իրենցից ավելի շատ ատի, որպիսի իրենք նորից գան իշխանության, մեր պետությունից միայն յուն հնչյունը, կամ վանկը կմնա։ Հետևաբար նրանք սա գիտակցելով պետք է ինքնակամ հեռանան քաղաքականությունից, ինչին էլ արագորեն կհետևի Նիկոլ Փաշինյան հեռացումը քաղաքական դաշտից և մեր պետականության զարգացման համար նոր հնարավորությունների ստեղծումը։ Դերենիկ Խաչատրյան
|
|
Քանի դեռ չենք հասկացել, որ թե՛ Ռոբերտ Քոչարյանը, թե՛ Սերժ Սարգսյանը, թե՛ Նիկոլ Փաշինյանը Արցախի հարցում վարել են ըստ էության նույն, ձգձգման քաղաքականություն՝ անխուսափելի դարձնելով պատերազմը, միաժամանակ չեն հաշվարկել ռեսուրսները, չեն պլանավորել պատերազմի դեպքում անելիքները, ամեն մեկն իր պոպուլիզմով բանակի իրական վիճակը ճոխացրել է, մենք էս շրջապտույտից դուրս չենք գա։ Պետք է հստակ գիտակցվի, որ 97 թվականից հետո բոլոր կառավարությունները, իշխանության օղակներում նստածները իրենց բոլոր քայլերով տարել են ձախողված պատերազմի, Արցախի կորստին, Հայոց բանակի ջախջախմանը։ Կարելի է քննարկել թե սրանցից ո՞րն է եղել ավելի արկածախնդիր կամ ավելի աննասուն, բայց գլոբալ առումով երեքն էլ՝ իրենց մանկլավիկներով, բերել են ձախողման։ Ու քանի դեռ չի գտնվում հնար լայն հանրությանը դա հասկացնել՝ նորանոր ձախողումները ու կորուստներն անխուսափելի են։ Արտակ Հարությունյան
|
